شهر یانچشمه با 564 خانوار و 2200 نفر جمعیت از شهرهای استان و در فاصله 35 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری قرار دارد .از جنوب با بن، لار و شیخ شبان از شمال و شمال غربی رودخانه وتاسیسات سد. از غرب به حیدری وجمالو ، و از شرق با روستاهای درکان ، قوچان و قراقوش همسایه است.
در سال 1391 شمسی با تصویب هیئت دولت شهر یان چشمه به عنوان مرکز بخش شیدا تصویب گردید .این مصوبه با توجه به مصوبه دولت در خصوص ارتقاء بخش بن به شهرستان صورت گرفت.
بامطالعه تاریخ حسرت خواهیم خورد چرا که این شهر در کمتر از یک قرن پیش با جمعیت و وسعتی بیشتر از آنروز مرکز کنونی چهار محال بختیاری (شهرکرد) بوده این شهر با جای دادن اقوام مختلف با چندین حمام و مدرسه و مسجد روایتگر کوتاهی هایی ازجانب مردمان و یا شاید روزگار که مانعی برای رشد آن گردید.
البته تاسیس سدشاه عباس کبیر(زاینده رود) چندان عامل کم اهمیتی در عدم رشداین شهر نبوده این سد قوسی بتنی که در سال ۱۴۴۲تاسیس گردید از لحاظ وسعت پروژه از بزرگترین پروژه های آن دوره وحتی اکنون به حساب می آید و حیات شهر اصفهان ودیگر شهر ها و روستاهایی که در مسیر این رودخانه قرار دارند مرهون این سد و رودخانه هستند. اما همه چیز به این خوشی تمام نمی شود آوارگی مردمان چند روستا از جمله همین یانچشمه ما فرصت رشد این روستا را برای میزبانی مرکزیت استان چهار محال وبختیاری را گرفت.
درحال حاضر اقداماتی برای آبادی صورت گرفته طرح هایی مثل احداث شهرک شیدا در کنار شهر و طرح های درخت کاری با آبیاری قطره ای و اقدامات سازنده دیگر اماکافی به نظر نمی رسند.
قرار گرفتن شهرک ویلایی شیدا در کنار شهر می تواند تبعات خوبی داشته باشد از جمله بیکاری که گریبان گیر اهالی شده را تاحدی کاهش دهد و همچنین حضور توریست ها ازسوی دیگر میتواند تاثیر زیادی در آبادی روستا داشته باشد.
پیشینه شهر یانچشمه:
درسالهای پیش از سده ی ۱۱۰۰ (ه ش) فردی به نام شکراله بن صفا ( جد شکراللهی ها) ازروستای نافچ واقع در استان چهارمحال وبختیاری به منطقه کنونی یانچشمه مهاجرت می کند در آن زمان روستای به نام یانچشمه وجود نداشته بلکه در نزدیکی های آن دهستان آبادی به نام سوران وجودداشته ( که بقایای آن هنوزنیز وجود دارد).
این دهستان آباد و پرجمعیت را حاکم یا خان زور گو اداره می کرده و مردمان سوران بدلیل به ستوه آمدن از همین زور گویی ها تصمیم به ترک سوران می کنند عده ای از مردمان سوران به شکراله ملحق شده و جمعیت یانچشمه تازه شکل گرفته بدست شکراله افزایش می یابد تا مقارن با سال ۱۱۰۲ (ه.ش)که شاه سلطان حسین آخرین شاه سلسله صفوی بر ایران حکومت می کرد ایران با حمله غافلگیرانه افغان ها مواجه می شود.
با توجه به قرار داشتن شهر اصفهان بعنوان مرکزیت دودمان صفوی محمود افغان با لشکری عظیم راه پایتخت را در پیش می گیرند که از بد حادثه منطقه یانچشمه و سوران نیز یکی از مسیر های پیشروی افغان ها به اصفهان می شود.
خان سوران با شنیدن خبر پیشروی افغان ها از سوران به روستاهای اطراف فرار میکند و دراین حمله ی وحشیانه مردم سوران قتل عام میشوند وتنها تعدادی از آنهاکه درباروی شهر پناه گرفته بودندباقی می مانندکه آنها نیز به یانچشمه میروند زیراکه یانچشمه از این حمله به لطف مردمان دلیرش( از جمله شکراله و فرزندانش) کمترین خسارت را دیده بود مردمان بازمانده از ده های مجاور مثل بوعلی نیز به یانچشمه ملحق می شوند
همچنین در همین سالها شاخه ای ازایل بزرگ قشقایی ها بانام ایل باهارلو (معروف به گله داران) نیز باتوجه به مناسب بودن مرتع برای دام هایشان تصمیم به ساکن شدن در این منطقه می گیرندو باتوجه به پرچشمه بودن این منطقه نام یانچشمه را برای آن انتخاب می کنند . به این ترتیب اقوام جدید تری ساکن یانچشمه می گردند. روند مهاجر پذیری یانچشمه تا اواخر سده ی ۱۲۰۰ادامه داشته اما به صورت های پراکنده تر
کشاورزی ،دامپروری و صنعت در یانچشمه قدیم :
اوج کشاورزی ودامپروری بعد از مدت کوتاهی پس از اسکان اهالی صورت می گیرد و بزودی یانچشمه از قطب های تولیدات محصولات کشاورزی ودامپروری استان اصفهان می گردد . طبق آمار هایی ، هر خانواده میانگین صاحب ۳۰۰راس دام بوده اند.
و محصولاتی که به نجف اباد وخمینی شهر واصفهان صادر می گردید موید این هستند و باوجود همین مشغله های کشاورزی اهالی کمتر فرصت به به انجام کارهای صنعتگری وبازاری می کردند بنابرین مهاجرین جدید که فاقد زمین ودام بودند به صنعتگری توسط اهالی تشویق میشوند وبه این ترتیب تاقبل از سال ۱۳۴۹یازده مغازه رنگرزی ۵مغازه مربوط به صنعت مسگری و۱۰باب مغازه نجاری ودرود گری ۸مغازه گیوه دوزی و۷مغازه اهنگری و۷۰مغازه مربوط به خواروبار و… تاسیس میشود .
همچنین وجود ۵مسجد به سبک معماری صفوی ۳باب حمام ۴میدان تجمع ویک کارخانه روغن کشی حکایت از وسعت یانچشمه قدیم می کنندکه تاحدو ی از امکانات شهرهای آن زمان برخوردار بوده است.